تشنه لب اربابم عازم ميدان شد
دخترش رفت از هوش خواهرش بي جان شد
ازپي مركب مي دود زينب سينه سوزان
اي برادر جان اي حسين جان
كهنه پيراهن را ازچه كردي بر تن
گفته مادر جانا قبل ميدان رفتن
تا ببوسم آن حنجر عطشان ديده گريان
زير باران سنگ سينه چاك افتاده
فاطمه در گودال روي خاك افتاده
آخ در بر مادر مي زند پرپر جسم عريان
----------------------------
اي علمدار من اي سپه دارمن بيا بريم به خيمه بامن
ساقي تشنه ها اي يل كربلا بيا بريم به خيمه بامن
اي تشنه ي شهادت اي تكيه ي امامت
دسات به روي خاك و دشمن به فكر غارت
حال خيمه ها پريشونه رولب ها دعاي بارون
برادرت سرگردون بيا بريم به خيمه بامن
ماه ام البنين گريه هامو ببين بيا بريم به خيمه بامن
اومده علقمه خواهرت فاطمه بيا بريم به خيمه بامن
فرمانده ي سپاهم من بي تو بي پناهم
توغرق خاك وخون و من غرق اشك و آهم
دل گرمي آخرم بودي اميد اهل حرم بودي
اميد خواهرم بودي بيا بريم به خيمه بامن
اومده علقمه خواهرت فاطمه بيا بريم به خيمه با من
با اين قد خميده جون بر لبم رسيده
كي فرقت شكسته كي دستت بريده
رفتي و دلا شد آواره
حال و روز خيمه ها زار
حال حسين ديدن داره
--------------------
سقاي تشنه كي ديده ميان دوتا نهر آب
كسي كه مي سوخت دلش از تشنگي طفل رباب
اومدو گفت سينه ي من سنگيني كرده از يه غم
شعله زده به قلب من العطش اهل حرم
من ديگه طاق ندارم مي خوام برم آب بيارم
گفت كه تويي علمدارم هيچكي به جز تو ندارم
علمدار من وفادار من
اميرخيمه هاي من قرار بچه هاي من
داغ تو مي كشه من حيدر كربلاي من
اومدو گفت سينه من سنگيني كرده از يه غم
شعله زده به قلب من العطش اهل حرم
علمدارمن وفادار من
مشك كه مي خواد بيار مي بينه كه بچه ها دارن
بدن هاي تشنشون روخاك نلاك مي زارن
وعده آب ميده ولي وقتي ميره آب بيار
مشكشو با تير مي زنند سقا ديگه دست نداره
دستاي سقا باعث شفاعت همه ميشه
سرو شهيد علقمه نصيب فاطمه ميشه
---------------------
يا للعجب كه تشنه ي آب فرات بود
شاه كه درگهش آب حيات بود
شد تشنه لب شهيد ميان دونهر آب
با آن كه مهر مادرش آب فرات بود
آن شه چورخ به عرصه ي جان باختن نمود
روح الامين پياده درآن عرصه مات بود
غالي اگر نخواني و كافر ندانيم
گويم كه ذات او هم عين صفات بود
------------------------------
ابوالفضل ساقي طفلان حسين
ابوالفضل شيرين تر از نام حسين
هركي گرفتاري داره ذكر ابوالفضل ميگيره
هركي كه ياري نداره ذكر ابوالفضل ميگره
هركسي ياري نداره ذكر ابوالفضل ميگيره
ذكر ابوالفضل عباس ذكر خداي جليل
هركس نشد مجنون او آخر با درد تنهايي مي ميره
دست ابوالفضل عباس تكيه گه جبرئيل
حسين منتظر بين راش
علي پيدا از شونهاش
حسن پيدا از گريه هاش
جان به فداي جمالش هركي نساز بخيل
عيسي بن مريم در حرم در كرم ابوفاضل بخيل
واويلا ديگه حرم نيومد واويلا آبا برام نيومد
واويلا در خيمه قحط آب واويلا روز مرگ رباب
واويلا رفع عطش ثواب واويلا دست عمو بريده
واويلا رنگ بابا پريده واويلا رنگ زينب پريده
شهادت حضرت ابوالفضل(ع)